Bad (Luck) Eyes Day

เมื่อวานนี้เป็นอะไรก็ไม่ทราบครับ ตื่นมาก็รู้สึกปวดตาซ้าย คาดว่าคงโดนละอองยาฆ่าปลวกที่ฉีดไว้ในคืนก่อนหน้า ร่างกายเลยตอบสนองในวันรุ่งขึ้น แล้วช่วงแต่งตัวก็สังเกตเห็นตุ่มเล็กๆ ประมาณปลายเข็มหมุดที่เปลือกตา แต่โชคดีที่ช่วงเที่ยงๆ มันก็ยุบลงไปบ้างให้หายกังวล

แต่เรื่องมันยังไม่จบเท่านี้ครับ ช่วงบ่ายผมซักถุงเท้า และแผ่นยางรองในรองเท้า ระหว่างที่ผมบีบขยี้แผ่นยางด้วยความเมามัน ปรากฏว่าน้ำผงซักฟอกในกะละมังมันก็พุ่งตรงเข้าสู่หน้าและตาซ้ายที่มีตุ่มอยู่เต็มๆ เหมือนกับใครนำน้ำใส่ขันใบเล็กๆ มาสาดใส่ในช่วงสงกรานต์ไม่มีผิดเลยครับ ลำพังน้ำผงซักฟอกก็แย่พอแล้ว แต่ผมผสมเด็ทตอลลงไปด้วยน่ะสิ เพราะว่าแผ่นยางรองในรองเท้ามันเน่ามาก และเท่านั้นยังไม่พอครับ ผมนึกขึ้นได้อีกว่า ไอ้เจ้าแผ่นยางนี่ก็คงเป็นแหล่งชุมชนขนาดมหึมาของแบคทีเรียหลายล้านชีวิต ถ้าเปรียบเจ้าแผ่นยางนี้กับยาคูลท์ ก็คงเป็นยาคูลท์ชั้นเยี่ยมที่เปี่ยมไปด้วยจุลินทรีย์มีชีวิตนับล้านล้านตัว และด้วยสัญชาตญาณ ผมรีบล้างตาโดยทันที และหลายๆ รอบ แต่แปลกที่ไม่รู้สึกแสบอะไรนะครับ แค่รู้สึกบวมๆ น้ำนิดหน่อย บวกกับตาแดง

ผ่านไปสามในสี่ของวันจนถึงหั่วค่ำ ผมคิดว่าไม่น่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก...แต่ความคิดกับความเป็นจริงมันต่างกันครับ ผมไปซื้อไอศกรีม Ice Stone ที่สเวนเซนส์มาทาน (แนะนำให้ไปลองครับ อร่อยมาก) แล้วไม่ทราบว่าทานท่าไหน ช้อนไอศกรีมเจ้ากรรมดันทิ่มลูกกะตาอีก...เอาเข้าไป มันจะอะไรกันนักกันหนาครับเนี่ย โชคดีนะเนี่ย ที่มันทิ่มแค่เปลือกตา

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นอุทาหรณ์สอนใจผมว่า อุบัติเหตุสามารถเกิดขึ้นได้ในรูปแบบของ Package และทยอยมาเป็นระลอกๆ ดังนั้น เราจึงไม่ควรใช้ชีวิตอย่างประมาทครับ