ทั่วไทยในวันเดียว

ด้วยอาชีพที่ต้องเดินทางเป็นหลักมันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ผมมีโอกาสเห็นและสัมผัสกับสิ่งต่างบ้านต่างเมืองอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นทั้งในประเทศและต่างประเทศ

บางคนก็อิจฉาที่ผมได้เดินทางบ่อย แต่ผมว่าเรื่องเที่ยวมันเป็นแค่ผลพลอยได้ของการทำงานครับ เพราะหน้าที่หลักมันไม่ใช่ไปเที่ยวแต่เป็นการไปสร้างความสุขความสบายให้กับคนที่เราไม่รู้จัก

ถ้าถามผมตรงๆ ว่าระหว่างในประเทศกับต่างประเทศ อะไรดีกว่ากัน ผมเองก็ตอบไม่ได้ครับ เพราะว่าความแตกต่างทางชาติ ภาษา และวัฒนธรรม มันเป็นนามธรรมมาที่ไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้ ไปต่างประเทศมันก็ดีตรงที่ได้เปิดหูเปิดตา กับได้ลองชิมอาหารรสชาติต้นฉบับ แต่โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบการทำงานภายในประเทศมากกว่า

ถึงแม้ว่ามันอาจจะฟังดูไม่ไฮโซฯ เท่าไหร่นัก แต่ผมบอกได้คำเดียวครับว่า ในประเทศนี่แหละเด็ดสุดแล้ว เนื่องด้วยภาษาสื่อสารที่ไม่ต้องแปลและตีความ (ใครทำตัวน่ารักก็รู้ ใครทำตัวให้รังเกียจก็เห็นได้ทันที) อาหารการกินที่อร่อยถูกปาก และเป็นการทำงานที่ง่ายและรวดเร็ว (เร็วจริงๆ ครับ เพราะโดยเฉลี่ยแล้วมันไม่ค่อยจะเกิน 1 ชั่วโมง)

มีอยู่หนหนึ่งครับ ผมไปทำงานในประเทศ ซึ่งหนึ่งในสามวันนั้น ผมเดินทางทั่วประเทศเลยทีเดียว เพราะในตอนเช้าผมตื่นนอนที่เชียงใหม่ แล้วไปกินข้าวเที่ยงตอนบ่านต้นๆ พร้อมกับซื้อของปลอดภาษีที่ภูเก็ต เสร็จแล้วก็แวะนั่งพักกับหาอะไรรองท้องที่กรุงเทพฯ ก่อนที่จะปิดฉากของวันนั้นด้วยการไปหาอะไรกินรอบดึกและเข้านอนที่ขอนแก่น

จบจากวันนั้นมาผมลองมาย้อนคิดดูก็อดคิดไม่ได้ว่ามันแปลกดี ที่ในหนึ่งวันผมไปซะทั่วประเทศเลยครับ ถึงแม้ว่าอาจจะไม่มีภาคตะวันออกกับตะวันตกเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็ตาม แล้วนอกจากนี้มันยังพาลให้ผมคิดไปอีกครับว่า ประเทศไทยมีอะไรดีๆ เยอะแยะมากมายที่ผมยังไม่รู้ และไม่เห็น ถ้าไม่เชื่อลองมานั่งนับดูสิครับ ว่า 76 จังหวัดในประเทศไทย เราไปมาครบรึยัง